Serie B, Perrone vindt geen rust: "Ik zie Bari verdrietig: het zal moeilijk worden voor Caserta"

Twee dagen in Bari, georganiseerd door de club Casabari, om de Mitropa Cup, die 35 jaar geleden werd gewonnen, in het zonnetje te zetten. Een ware viering van een historisch moment voor de rood-witte club. En een unieke gelegenheid om oude vrienden te ontmoeten. Voordat hij aan boord stapt van het vliegtuig dat hem naar huis brengt, schetst Carlo Perrone een overzicht van een periode in de hoofdstad van Puglia, waarbij hij de smaken en tradities (niet alleen voetbalgerelateerd) proefde van een land dat hem eind jaren 80 zo liefhad en waardeerde. Het hoogtepunt was een magische avond op 21 mei 1989, toen de rood-witten – met de beslissende 1-0 tegen Genoa – de eerste en enige internationale trofee in de clubgeschiedenis wonnen. Een memorabel succes dat de prestaties van een koorddansende rechtsbuiten, bedreven in zowel dribbelen als voorzetten, nieuw leven inblies. Bij de Galletti speelde Perrone drie seizoenen tussen 1987 en 1990, waarin hij 71 wedstrijden speelde en 11 doelpunten scoorde in de Serie B en Serie A. Hij droeg echter weinig bij aan de promotie naar de hoogste divisie in 1989 vanwege een zware blessure die hem meer dan 8 maanden van het veld hield. Over een paar dagen begint hij aan een nieuw avontuur als trainer van een Promozione-team in de provincie Padua. De terugkeer naar Puglia, die hij vijf jaar had gemist vanwege de vakantie en het bezoek aan de familie van zijn vader, die oorspronkelijk uit Salento komt, valt samen met de hervatting van het contact met een teleurgesteld publiek.

Perrone, wat voor emoties voelde je toen je de Mitropa Cup de lucht in tilde?

"Enorm, want ik was de laatste die hem persoonlijk in het oude Stadio Della Vittoria mocht optillen. Een reizende trofee, die uiteindelijk in de vitrines van de gewonnen clubs belandde. De laatste, een Bosnische club."

Hij genoot van een welkome terugkeer naar zijn geadopteerde stad."

"Het is altijd fantastisch om genegenheid te ontvangen van een fanbase die van me hield en me na al die tijd nog steeds liefheeft. Ik heb veel oud-teamgenoten teruggezien, zoals Giovanni Loseto. En ook de winkelier Dino en Michele, de zoon van onze historische en onvergetelijke masseur Lorenzo Ferrara."

Hoe was de sfeer onder de fans?

"Met gebroken hart en wanhopige blikken naar de ontwikkelingen die het team mogelijk doormaakt. Ik heb mensen verbitterd gezien, vastbesloten om niet meer naar het stadion te gaan. Persoonlijk begrijp ik het, maar ik geloof dat deserteren geen enkel voordeel zou opleveren. Niet naar het stadion gaan is als van iemand houden en hem niet kussen. Ik begrijp de bitterheid van de fans, een complexe en delicate situatie."

Wat vind je van Caserta?

"Hij is een goede coach. Hij zal al zijn problemen krijgen als hij met deze vijandige omgeving te maken krijgt. De problemen zullen toenemen, net zoals het niet makkelijk zal zijn voor de nieuwe spelers die zullen arriveren. Helaas zijn er geen alternatieven. Voetbal is in handen van fondsen en multinationals, voor wie je slechts een nummer wordt. Zowel de spelers als de fans. Het tijdperk van Matarrese, Pozzo en Anconetani is voorbij. Ik denk niet dat het duidelijke protest van de rood-witte fans tot iets goeds zal leiden. Ook al, ik herhaal, begrijpen we het terdege."

Hoe denkt u dat Caserta door de Bari-fans ontvangen zal worden, afgaande op de sfeer die u de afgelopen twee dagen hebt geproefd?

"Voor zover ik weet, zal Caserta niet welkom zijn. Ik voorzie geen welkomstcomités voor hem. Voor zover ik weet, is het de bedoeling van de inwoners van Bari om het team te boycotten en op geen enkele manier aanwezig te zijn bij alle situaties waarin het team betrokken zal raken."

Denk je dat Caserta een goede coach is?

Ik mag hem wel. Zijn teams spelen goed voetbal. Hij is geen fundamentalist, dus hij fixeert zich niet op systemen zoals anderen. Hij komt op mij over als een heel kalme man in zijn uitspraken. Een goed mens. Ik vind de keuze van de managers terecht. Caserta verdient steun. Als hij geblesseerd raakt, is het terecht om te protesteren. Het spijt me dat Bari in deze vreemde situatie zit.

Heeft ze hem ooit gekend, ook al behoort ze tot een andere generatie?

Nee. Ik heb wel goede dingen over hem gehoord. Hij heeft in het verleden goede resultaten behaald. Daarom kan ik hem beoordelen op wat hij op het veld heeft bereikt. Hij is geen opschepper, noch iemand die duizend alibi's najaagt. Hij zal Bari's probleem niet zijn.

Zal hij erin slagen een goede band op te bouwen met zijn medewerkers en personeel?

"Als er zoveel problemen van buitenaf zijn, is het enige wapen een groep vormen en iedereen in dezelfde richting duwen. Ik had een vergelijkbare situatie in Portugal, waar ik promoveerde van C naar B. Er was geen geld, maar we wonnen het kampioenschap dankzij de saamhorigheid in de kleedkamer en de staf. In dat geval stonden de fans echter aan onze kant."

Ook moeten we bekijken hoe Caserta zal reageren op kritiek en eventuele externe druk vanuit de omgeving.

Meer dan met kritiek zal de coach te maken krijgen met onverschilligheid. Bari is een bijzondere plek, ten goede of ten kwade. Dat is jammer, want we hebben het over een realiteit die je naar zeer belangrijke resultaten kan stuwen. Ik denk dat het voor hem moeilijk was om te weigeren om bij zo'n belangrijke club te coachen. Niemand zou het opgeven.

Zou het verliezen van de halve finale van de play-offs om met Catanzaro naar de Serie A te gaan, vanuit een motiverend oogpunt een afschrikmiddel of juist een reden tot verlossing kunnen zijn?

Een trainer moet, net als een voetballer, goed zijn en klaar om de bladzijde om te slaan en nieuwe doelen te bereiken. Het is duidelijk dat Catanzaro's ervaring waardevol is, want misschien beschikte het team niet over de technische middelen om het meest begeerde doel tot het einde te bereiken. Ik denk dat Caserta zich daar ook van bewust was. Dat het desondanks zoveel consensus heeft verzameld als koploper in de promotieplay-offs, spreekt in het voordeel. Nu moet je helemaal opnieuw beginnen en laten zien wat je waard bent. Een vierde plek vorig jaar geeft je geen garantie dat je jezelf kunt herhalen.

Ook omdat veel spelers Bari aan het einde van hun huurperiode zullen verlaten.

De groep zal bijna helemaal opnieuw opgebouwd moeten worden. Vanuit een bepaald oogpunt is er nog meer werk aan de winkel. Aan de andere kant is er het voordeel dat je zelf keuzes kunt maken met spelers die je samen met de technisch directeur kunt identificeren. Caserta heeft nu een blanco vel papier om te tekenen. Soms is dat beter dan een context die al eerder is geschetst en waarop je wat stukjes kunt invoegen.